Wiosenna przerwa świąteczna  28.03 – 02.04.2024 r.

 

Życzymy wszystkim zdrowych, pogodnych Świąt Wielkanocnych, pełnych wiary, nadziei i miłości,
jak również serdecznych i radosnych spotkań w gronie rodziny i wśród przyjaciół.

Wesołego "Alleluja"!

 

  


Piłsudski w Białymstoku


Józef Piłsudski wielokrotnie odwiedzał Białystok w ostatnich latach XIX i na początku XX wieku. Przyjeżdżał do Białegostoku wówczas jako towarzysz „Wiktor”. Marszałek korzystał wtedy z gościnności państwa Lenczewskich. 19 listopada 1919 roku Rada Miasta Białegostoku zdecydowała, że Piłsudskiemu nadany zostanie tytuł honorowego obywatela Białegostoku. Moment wręczenia dyplomu odwlekał się jednak z powodu pilnych spraw krajowych, które wymagały natychmiastowego działania. Białostoczanie wymarzyli sobie, że Marszałek odwiedzi nasze miasto 22 sierpnia 1921 roku, czyli w rocznicę wyzwolenia spod rządów „czerwonych”. Gość zaproponował przesunięcie terminu o jeden dzień. I tak też się stało. Po wyczerpujących przygotowaniach nadszedł 21 sierpnia, ten wymarzony dzień. Około godziny 10 wjechał na białostocką stację kolejową pociąg wiozący Marszałka. Na dworcu zebrał się tłum ludzi między innymi reprezentanci władz miejskich, posłowie, przedstawiciele Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego. Wspólnie wysłuchano „Mazurka Dąbrowskiego”. Pochyliły się sztandary, wojsko oddało honory zwierzchnikowi. Krótkie przemówienie wygłosił obecny prezes Rady Miejskiej Feliks Filipowicz, a z aeroplanu krążącego nad dworcem spadła wiązanka pięknych kwiatów. Po uroczystym powitaniu powóz zaprzężony w cztery konie zawiózł Marszałka pod Farę. Po drodze jadący napotkali pierwszą bramę powitalną. Tam prezydent powitał Marszałka chlebem i solą. Dzieci mówiły wierszyki i wręczały kwiaty. Dookoła powiewały biało-czerwone flagi i było bardzo uroczyście. Pod Farą przemówienia wygłosili między innymi dziekan białostocki ks. Aleksander Chodyko i biskup wileński Jerzy Matulewicz. Marszałek wszedł do kościoła i krótko się modlił. Spod Fary udano się na Rynek Kościuszki. Tam możliwość wygłoszenia krótkich przemówień mieli duchowni pozostałych wyznań. Głos zabrali: Pastor Teodor Zirkwitz, ks. Prawosławny Gruszkiewicz i rabin dr G.Rozenman. Później udano się do domu prezydenta miasta na herbatę. Odpoczynek trwał około godziny. Potem wrócono na Rynek Kościuszki. Po drodze przejechano przez trzecią bramę powitalną, wystawioną przez lotników. Na rynku powtórnie wysłuchano hymnu polskiego, po czym to biskup J.Matulewicz odprawił mszę polową. Poświęcony został sztandar 42 pułku piechoty, w którego drzewce Marszałek wbił pierwszy gwóźdź. Następnie obejrzano defiladę: oddziałów wojskowych, Białostockiej Ochotniczej Straży Ogniowej, harcerzy, grupy związkowców i wielu różnych organizacji społecznych. Później w parku okalającym Pałac Branickich zjedzono smaczny obiad. Wygłoszono przemówienia. Potem Piłsudski obejrzał mecz piłki nożnej 42 pułku piechoty i klubu sportowego „Korona”. Orkiestra odegrała marsz L.Cygana na cześć Marszałka. O 19 w sali Rady Miejskiej odbył się obiad galowy. Wygłoszono ostatnią rundę przemówień. Delegacja przemysłowców wręczyła Marszałkowi 500 tys. marek, a w zamian Piłsudski wpisał się do księgi pamiątkowej. Na koniec odbyło się przyjęcie w Sali Kolumnowej Pałacu Branickich, a o północy Piłsudski z uśmiechem na twarzy, specjalnym pociągiem wyjechał do Warszawy. Tak minął dzień 21 sierpnia 1921 roku, w dziejach Białegostoku zapisany, jako wyjątkowy, bo zaznaczony pobytem Józefa Piłsudskiego.

Dodatkowe informacje