Bezpieczeństwo na stoku

ZAPRASZAMY DZIECI I MŁODZIEŻ DO UDZIAŁU W KONKURSIE „ŚNIEŻNY DEKALOG”

W ramach ogólnopolskiej akcji „Kręci mnie bezpieczeństwo na stoku”, której celami są promowanie odpowiedzialnych postaw osób przebywających na stoku oraz poszerzanie wiedzy na temat odpowiedzialności związanej z naruszeniem obowiązujących przepisów, wystartował konkurs plastyczno-filmowy pn. „Śnieżny Dekalog”. Komenda Główna Policji zachęca do wykonania pracy plastycznej lub nagrania max. 60-sekundowego spotu na zobrazowanie Dekalogu Reguł Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS).

Wszystkie potrzebne informacje można znaleźć na stronie: https://policja.pl/pol/bezpieczenstwo-na-stoku/26061,Kreci-mnie-bezpieczenstwo-na-stoku.html

Konkurs plastyczny „W Bogu mam oparcie. Bóg jest w mojej modlitwie.”

W klasach młodszych pod kierunkiem p. Marty Perkowskiej odbył się konkurs „W Bogu mam oparcie. Bóg jest w mojej modlitwie.” 

Cele Konkursu:

- Rozwijanie wyobraźni i twórczych umiejętności.

- Kształtowanie wrażliwości na drugiego człowieka.             

- Odkrycie piękna jakie wynika z bycia dobrym, wolnym i radosnym człowiekiem, dzieckiem Bożym i chrześcijaninem, Polakiem i Europejczykiem.

- Kształtowanie w sobie postawy modlitwy.

 Dziewięć osób zostało nagrodzonych na szczeblu szkolnym, a dwie osoby zdobyły nagrody na szczeblu międzyszkolnym/miejskim.

Dobroczynność w klasach młodszych w I semestrze roku szkolnego

Uczniowie klas 1-3 pod kierunkiem p. Marty Perkowskiej wzięli udział w następujących akcjach charytatywnych:

- akcja „Rękawiczki dla bezdomnych”,

- zbiórka karmy dla kotów ze schroniska,

- akcja „Góra grosza” na rzecz dzieci wychowujących się poza swoją rodziną.

Dziękujemy serdecznie dzieciom oraz rodzicom za hojne serce!

„Co uczyniliście jednemu z braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” Jezus (Mt 25, 40)

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji.

Konkurs "Anioły, aniołeczki"

Zapraszamy do wzięcia udziału w szkolnym konkursie plastycznym

„Anioły, aniołeczki”

Konkurs dla klas IV - VIII

Celem konkursu jest rozwijanie zdolności plastycznych i kreatywnych.

Technika i format prac:

-format A-4, A-3

-technika ( malowanie, rysowanie, wydzieranki, wyklejanki, techniki łączone, collage, grafika). Dozwolone są komputerowe projekty graficzne.

Wymagania konkursowe:

-każda praca powinna być związana z tematem konkursu oraz być podpisana (imię, nazwisko, wiek uczestnika, klasa)

-prace mają być wykonane samodzielnie

Miejsca składania prac: s.148

Prace należy dostarczyć najpóźniej do: 14.01.2022r

Ocena prac:

Oceny prac dokona jury powołane przez organizatorów konkursu. Decyzje jury są ostateczne.

Prace będą oceniane pod względem następujących kryteriów:

-zgodność z tematem (Anioły!)

-jakość, estetyka i pomysłowość wykonania

-stopień trudności

Prace zostaną ocenione i nagrodzone (3miejsca i wyróżnienia). Wyniki na stronie szkoły. Przewidziane są dyplomy! Zapraszamy do udziału w konkursie.

Elżbieta Wołejko

Tradycje Świąt Bożego Narodzenia

Tradycje Świąt Bożego Narodzenia

O wyjątkowości świąt Bożego Narodzenia stanowi Wigilia, której momentem kulminacyjnym jest wieczerza rozpoczynająca się wraz z pierwszą gwiazdką.  To bezpośrednie nawiązanie do gwiazdy betlejemskiej, zgodnie z przekazem biblijnym – wskazującej drogę do stajenki Trzem Królom.

W naszym kraju nie wyobrażamy sobie wieczerzy wigilijnej bez łamania się opłatkiem. Polska to jedyny kraj, gdzie rozpowszechniony jest ten zwyczaj.

Potrawy wigilijne były i są nadal zróżnicowane regionalnie, ale zawsze zwracano uwagę na to, aby były przygotowane z darów pola, ogrodu, sadu, lasu i wody. Ilość dań w dawnych czasach była różna. Najczęściej uważano, że powinno być ich 12 czyli tyle ilu było apostołów lub w innej wersji – miesięcy w roku. Mogło być ich także 7 ponieważ jest tyle dni tygodnia lub 9 w nawiązaniu do chórów anielskich. Panowało przekonanie, ze należy spróbować każdej z wigilijnych potraw, ponieważ przyniesie to zdrowie i szczęście w nadchodzącym roku.

Typowe potrawy wigilijne to barszcz z uszkami, zupa grzybowa, kapusta z grochem, pierogi z kapustą i grzybami, karp smażony, kutia. /potrawa wschodnich regionów Polski, przygotowywana z gotowanej pszenicy, którą wcześniej obtłukiwano w stępach, z dodatkiem miodu i maku/

Ciekawym zwyczajem jest zostawianie jednego pustego nakrycia dla niespodziewanego gościa. Wędrowiec, który zabłądził, może zapukać do naszych drzwi, gdy będziemy w trakcie spożywania wieczerzy wigilijnej. Trzeba go ugościć. Dodatkowe nakrycie upamiętnia też osobę lub osoby, które w przeszłości zasiadały z nami do wigilijnej wieczerzy, ale nie ma już ich wśród nas.

Kolejną tradycją jest kładzenie siana pod wigilijny obrus. Ma ono symbolizować ubóstwo, w jakim narodził się Jezus Chrystus oraz skromność. Co ciekawe, według pogańskich przekonań sianko pod obrusem ma także sprowadzić dobrobyt dla domowników i stanowi dobrą wróżbę na nadchodzący rok.

Nieodłącznym elementem obchodów świąt Bożego Narodzenia jest Pasterka. Ma ona wielowiekową tradycję i bez wątpienia należy do najbardziej lubianych mszy świętych. Podczas niej po raz pierwszy w roku wykonuje się kolędy i pastorałki, które są nie tylko wyrazem radości, ale także formą modlitwy.

Zanim pojawiła się choinka, świąteczną dekoracją domu był podłaźnik (podłaźniczka) i pająk, które wieszano pod sufitem. Zielone drzewka jeszcze w kulturze przedchrześcijańskiej były uważane za symbol życia i płodności. Podłaźnik to wierzchołek lub gałąź drzewka iglastego zawieszany w izbie bezpośrednio nad stołem wigilijnym lub w świętym kącie.

Współcześnie dla wielu osób choinka to najważniejszy element świąt Bożego Narodzenia. To bożonarodzeniowe drzewko przywędrowało na tereny Polski na przełomie XIX i XX wieku. Początkowo choinki zdobiły domy magnackie, szlacheckie i mieszczańskie, a z czasem zaczęto stawiać je w izbach wiejskich. W chrześcijaństwie choinka stała się symbolem rajskiego drzewa i nadzieją życia wiecznego. Dawniej choinki przyozdabiano łańcuchami z bibuły i słomy, jabłkami, orzechami i ciastkami.

W odróżnieniu od zwyczaju spędzania Bożego Narodzenia w gronie najbliższej rodziny, w drugi dzień świąt bawiono się huczniej i weselej, odwiedzano dalszych krewnych. Dzień św. Szczepana był przeznaczony na rodzinne i sąsiedzkie odwiedziny.

Drugiego dnia świąt rozpoczynało się również chodzenie po kolędzie. Kolędnicy w przebraniach turonia, konia, żurawia, bociana itp. przynosili dobre wróżby i życzenia wszelkiej pomyślności. Wchodząc do domów, pozdrawiali gospodarzy, śpiewali kolędy, wygłaszali życzenia zdrowia i urodzaju, a także odgrywali różne scenki. Za to trzeba było odwdzięczyć się im pokarmem, zazwyczaj kiełbasą, szynką lub ciastem, a niekiedy nawet skromną zapłatą.